Kleuradvies voor het interieur van de kinderkamers?

Terwijl ik zojuist door mijn kleurenwaaiers bladerde, flitste er ineens weer een leuk kleuradvies door mijn hoofd dat ik namens Histor mocht geven in een Karwei bouwmarkt een tijdje geleden. Eens in de zoveel tijd organiseert de DIY keten deze kleuradviesdagen waarop klanten van de bouwmarkt zich kunnen inschrijven of gewoon kunnen aanschuiven als het rustig is. Het is ontzettend leuk om te doen, want er komen totaal uiteenlopende vragen over kleur en interieur op je af tijdens zo’n kleuradvies dag.

Al bladerend door de kleurenwaaiers, viel mijn oog op een knaloranje strip. Super gaaf naast een veel ingetogener grijs. Van daaruit maakte mijn gedachten een sprong naar knalgroen, de kleur die één van mijn jongste kleuradvies klantjes tijdens de kleuradviesdag bij Karwei het állerlíefst in zijn kamertje wilde. Ik zie dat jonge, energieke mannetje nog zo voor me. Het allerliefst wilde hij die groen naast diepzwart. Zijn moeder zuchtte nog eens diep. Dit was volgens haar namelijk niet uit zijn hoofd te praten… en zij zag deze kleuren echt niet zitten.

Ik ging met het jochie in gesprek. Wat hij dan graag op zijn kamertje wilde en waarom hij graag die groen en zwart wilde hebben. “Ik wil graag rust op mijn kamer en groen is mijn lievelingskleur en zwart ook.” was zijn antwoord. Ik vroeg hem waarom zwart zo’n mooie kleur was volgens hem. “Ik vindt het stoer!” zei hij en hij schoot denkbeeldig met zelfgeproduceerde schietgeluiden en zijn superheld poppetje als pistool, op de wand met kleurenstalen.

Ik toonde begrip voor zijn keuze: “Groen is inderdaad een prachtige kleur en zwart is ook echt stoer!” Zei ik tegen hem. “Maar kijk eens als je deze twee kleuren bij elkaar zet.” Ik pakte de knalgroen die hij had aangewezen en een zwart, uit de kleurenwand. “Die groen die al zo super knal is, die knalt er nog harder uit naast die zwart. Pow!” Ik maakte ook even een superhelden geluid om zijn aandacht te trekken. “Jij bent eigenlijk op zoek naar rust vertelde jij me net.”. “Ja, dat wil ik heel graag, want het is zo druk op school en met vriendjes en whaaaaa…”. Het jongentje drentelde heen en weer terwijl hij dit vertelde. “Ik vindt het groen en zwart een leuk idee, maar ik geloof niet dat als je dit op je kamertje hebt, dat jij hier rustig van wordt.”

Nog voordat er protest kon worden ingediend tegen mijn afwijzende idee, vervolgde ik met een tegenvoorstel. Ik had al een stripje vergrijsd groen en zachter donker grijs bij de hand om hem voor te zijn en zijn aandacht te houden. “Kijk, als we de groen wat meer richting het zwart brengen en en zwart wat meer richting het groen, dan worden de kleuren met elkaar veel rustiger.” Liet ik hem zien. “Jij hebt dat toch je lievelingskleuren op je kamer en tegelijkertijd wordt het ook nog een meer rustige kamer!” Toch een beetje zenuwachtig, wachtte ik zijn antwoord af… Het duurde even, hij moest even goed kijken. “Hmmmja, het is heel anders, maar nog steeds groen en een beetje zwartig.” Zijn reactie was ineens ook een stuk rustiger als hoe hij daarvoor was. “Ja, zou je dit op je kamer willen hebben, kunnen jouw lievelingskleuren zo ook op de muur zodat je er wat rustiger van wordt?” “Jaaaaaaa!” riep hij enthousiast uit.

Het jochie ging weer verder met zijn actieheld en zijn moeder bedankte me. Ze was blij dat ze niet met een pot grasgroene verf, een pot zwart en een gillende zoon naar huis hoefde. Ze had alle vertrouwen in mijn advies, kocht direct de benodigde verf om datzelfde weekend nog het kamertje te gaan schilderen.

Mijn tip: heb jij een zoon of dochter met een uitgesproken mening over de kleur die in zijn of haar kamertje móet komen, maar krijg je zelf de kriebels van die kleur en lukt het niet om een mooi compromis te sluiten samen? Schakel een kleuradviseur in 😉